menu menu menu
Turkije motor rondreis

geweldige motorreis.Meer dan 32 miljoen toeristen bezoeken jaarlijks het prachtige Turkije met zijn rijke geschiedenis, de prachtige stranden en de erg vriendelijke bevolking. Het overgrote deel van de toeristen neemt natuurlijk het vliegtuig, maar wij bezochten dit Aziatisch buurland met onze eigen motoren. We bezoeken één van de zeven klassieke wereldwonderen, twee natuurwonderen en verschillende UNESCO objecten, maar bovenal genieten we van een geweldige motorreis.
 
 
Na de nodige voorbereidingen rijden we naar Venetië waar we de motoren parkeren op een grote ferry die ons in 26 uren naar Griekenland brengt. Om kosten te besparen besluiten we om op het dek te overnachten en bouwen een primitief holletje van stoelen tussen twee reddingsboten onder een heldere maar ook koude sterrenhemel. De volgende morgen ontbijten we met lekkere Griekse souvlaki in een heerlijk warm ochtendzonnetje en ´s avonds rijden we fris en ontspannen de ferry af in Igoumenitsa, west Griekenland. Van hieruit rijden we in twee dagen door het Pindos-gebergte en het Rodope-gebergte naar de EU grens in oost Griekenland, waar ons Turkije avontuur kan beginnen.
 
 
De grenscontrole is er een uit het oude geschiedenisboekje. Omdat Turkije (nog) geen lid is van de EU moeten de motoren apart ingeklaard worden door de douane. Zeven loketjes met allemaal vriendelijke vrolijke grenswachten sturen ons van “hot naar haar” en na bijna een uur hangen en wachten mogen we dan eindelijk het voormalige Klein Azie oftewel Turkije betreden. Een Italiaanse motorrijder waarschuwde ons bij de grens dat de politie in Turkije erg streng is, dus als we even later een politiewagen per ongeluk rechts inhalen verwachten we onze eerste bekeuring. Het raampje van het portier gaat echter naar beneden en in plaats van een bekeuring steekt de politieman zijn duim omhoog en roept: "Nice bike, I love Holland".
 

UNESCO werelderfgoed: Het paard van TrojeWe komen er als snel achter dat rechts inhalen in Turkije ook zeker geen reden is voor een bekeuring. Sterker nog, het liefst wordt er op provinciale wegen met drie auto’s naast elkaar gereden totdat er een wegversmalling of tegenligger komt. Dan wordt er niet gevochten om een plaats, maar laten alle drie de auto’s heel vriendelijk gelijktijdig het gas los, waardoor er complete chaos ontstaat. Meestal beland een auto dan uiteindelijk in de berm die dan luid toeterend zijn ongenoegen kenbaar maakt. Toeteren is sowieso hier een must om te laten horen dat je er bent. Toeteren is geen teken van gevaar maar gewoon het vragen van aandacht, wat te pas en onpas wordt gedaan. Na een paar uurtjes zijn we aan dit verkeersbeeld gewend en rijden ontspannen dieper Turkije in.
 

Samsun Dagi gebergte richting KusadasiVia een mooie kustweg door de heuvels rijden we naar het eerste UNESCO werelderfgoed: Het paard van Troje park.  Het verhaal uit de Griekse mythologie is natuurlijk prachtig, maar het hier machinaal nagebouwde paard is een aanfluiting en zou zo nieuw uit een bouwmarkt gerold kunnen zijn. In het vlakbij gelegen stadje Canakkale staat op de boulevard wél een authentiek paard zoals het er vroeger uit gezien zou kunnen hebben. Dit paard is in 2004 gebruikt in de Warner Bros film “Troy” en perfect nagebouwd met touwen en boomstammen. Wanneer je de ruines van Troje niet hoeft te zien is Canakkale zonder twijfel een betere keuze dan het officiele park.
 
 
De heuvelachtige kustweg door het Samsun Dagi gebergte richting Kusadasi laat ons Troje gelukkig snel vergeten. Het hoogste punt van dit gebergte is slechts 1265 meter en toch heb je zelfs aan de kust op zeeniveau al het gevoel hoog in de Alpen te rijden. Door de samenstelling van de grond, de harde zeewind en temperaturen van meestal ver boven de 40°C  rijden we constant door een mooi kaal maanlandschap. Dit onherbergzame gebied wordt ook intensief gebruikt als militair oefenterrein en op elke berg zie je dan ook prachtige brede offroad wegen voor rupsvoertuigen. Onze allroad motoren schreeuwen eigenlijk om een offroad uitstapje, maar wegens tijdgebrek plaatsen we dat uitstapje voorlopig op onze todo-list.


klassiek wereldwonder de Tempel van Artemis in Efeze.
Heftig zwetend, met een record temperatuur van dik 44°C, bereiken we Kusadasi, waar we onze vering toch nog in de offroad stand mogen zetten. Het asfalt is hier namelijk door de hoge temperaturen en het drukke verkeer, zo kapot gereden dat er soms meer gaten dan stenen lijken te liggen. Kusadasi zelf is een gezellige badplaats en een prima uitvalsbasis voor onze volgende bestemming. Op slechts 20 km afstand ligt één van de 7 officiële klassieke wereldwonderen, namelijk de Tempel van Artemis in Efeze. Van de tempel zelf is niet meer veel over, maar Efeze is een van de weinige opgravingen die echt tot de verbeelding van iedereen spreekt. Niet zomaar een paar oude stenen maar een complete havenstad met straten, bibliotheken, bad-huizen en zelfs bordelen, daterend uit een periode van ver voor onze jaartelling. Ook al geef je niets om geschiedenis, hier wordt je echt even terug in de tijd genomen.
 
 
staande gehouden bij een radarcontrole

Verder landinwaarts naar het oosten hebben de wegen duidelijk minder geleden en al snel gaat de vering weer terug naar de normale wegstand. Het wordt weer leuk om bochtjes vlot aan te snijden en net als we denken weer gas te kunnen geven worden we op een rechte landweg staande gehouden bij een radarcontrole. De politieagenten kunnen geen Duits of Engels, maar via een tolk aan de telefoon wordt het duidelijk dat we 15 km te hard hebben gereden en dat debekeuring cash betaald moet worden. Ze zijn wel zo vriendelijk om ons samen maar één bekeuring te geven en maken met handen en voeten duidelijk dat ze het geweldig vinden dat we vanuit het verre Nederland naar Turkije zijn gereden om hun land te bekijken. Samen met de bekeuring krijgen we een handvol kersen en de afspraak dat ze onze website Lifeisjoy.nl zullen gaan bezoeken, zodat ze zichzelf wellicht terug zien in een van onze reisfilmpjes.
 
 
Dit wonder van de natuur heeft de naam Pamukkale gekregenAls we een bergrug oversteken en in de de Menderes vallei komen, zien we op 40 km afstand onze volgende bestemming al liggen. Aan de andere kant van deze vallei weerkaatst namelijk het zonlicht scherp op een spierwitte berg in een overwegend groene omgeving.  Dit wonder van de natuur heeft de naam Pamukkale gekregen en is ontstaan door constant stromende warmwaterbronnen, vol met calciumcarbonaat oftewel kalk. We parkeren onze motoren binnen bij de receptie van een gastvrij hotelletje en klimmen 350 meter omhoog, op blote voeten door het 37° warme stromende water. Overal op de berg zie je witte terrassen en grote witte waterbekkens, die prachtig contrasteren met de groene omgeving en de strak blauwe lucht. Het water stroomt al duizenden jaren non-stop en is echt een prachtwonder der natuur.
 
 
Nog verder landinwaarts verbazen we ons over de vaak splinternieuwe asfaltwegen waar bijna geen verkeer over rijdt. Een locale turk vertelt ons dat dit te danken is aan hun president Abdullah Gül, die bij zijn verkiezing in 2007 de infrastructuur de hoogste prioriteit gaf. De reden hiervoor is het toegankelijk maken van gebieden met grote onaangetaste bodemschatten zoals olie, ijzers en mineralen. Tijdens onze rit zien we inderdaad regelmatig rotspartijen met alle kleuren van de regenboog, wat de aanwezigheid van ijzer in elk geval bevestigd. Ook de fel geel en paars gekleurde steen-gletsjers boven op de bergtoppen rondom Eskisehir, laten zien dat delfstoffen hier inderdaad voor het oprapen liggen. Los van dit alles zijn wij als motorrijders gewoon heel erg blij met het mooie asfalt, omdat het simpelweg zo lekker rijdt.
 
 
omgeving van EskisehirDe omgeving van Eskisehir is sowieso een prachtomgeving om te rijden. Brede valleien die te vergelijken zijn met de Amerikaanse Grand Canyon en hoge bergtoppen zoals we ze kennen van de de Italiaanse Dolomieten. De fel geel en paars gekleurde steen-gletsjers en de vele glinsterende marmerafgravingen geven de omgeving ondanks zijn ruigheid ook nog iets sprookjesachtig. De stad zelf is met zijn mooie centrum, talloze hamams (badhuizen) en gezellige terrasjes een perfecte uitvalsbasis voor rondritten en perfect te bereiken vanuit Istanboel of Ankara. Eskisehir was voor ons een verrassing maar zonder twijfel een aanrader voor elke Turkije bezoeker.


Ongeveer 400 km verder landinwaarts vinden we nog een wonder der natuur, namelijk Cappadocië. Hier wordt het landschap gevormd door tufsteen-kegels en grotwoningen ontstaan door uitbarstingen van de Dagi-vulkanen. De wegen kronkelen zich tussen de tufsteenkegels van dorp naar dorp, waar de meeste grotwoningen inmiddels wel zijn vervangen door huizen van gewoon baksteen. De grotwoningen zijn na de vulkaan-uitbarstingen ontstaan doordat het zachte kalksteen in de loop der jaren onder de hardere lavalaag door erosie is weggesleten. De hierdoor ontstane grotten waren heerlijk koel en zijn, totdat het in 1985 een UNESCO werelderfgoed werd, volop gebruikt als woningen.
 
 
IstanboelWe sluiten het Turkse deel van deze motorreis af in Istanboel. Met de oversteek van de druk bevaarde Bosphorus laten we Azie achter ons en komen weer in het Europese deel van Turkije. De rit door de oude binnenstad (Sultanahmet) is zelfs voor motorrijders een tijdrovend klusje, omdat auto’s letterlijk bumper tegen bumper staan en er wordt gevochten om elke cm asfalt. In de binnenstad bewonderen we verschillende prachtige bouwwerken met als afsluiting het grote Topkapi paleis uit de Ottomaanse periode. Hier wordt weer duidelijk dat het voormalige Constantinopel altijd al belangrijk is geweest in de oude zijderoute en dat het nieuwe Istanboel in de 21e eeuw nog steeds een belangrijke rol heeft tussen oost en west. Turkije een mix van cultuur en natuur, zonder twijfel een prachtig wonderbaarlijke land.
 
 
 
Wetenswaardigheden:
*) Hotels en hostels zijn er overal en variëren tussen 25€ en 100€ per kamer voor 2 personen.
*) Benzine is overal verkrijgbaar en ongeveer 10% duurder dan in Nederland.
*) Beste reistijd lente of herfst, zomer is ook prima te doen maar wel erg warm.
*) Alle mogelijke motoren zijn in Istanboel en langs de kust eenvoudig te huren.
*) Vanuit Venetië Italië ben je in 26 uur met een ferry in Igoumenitsa Griekenland.
*) Terugreis prima te combineren met bezoek aan Bulgarije, Roemenie en Hongarije.
*) Turkije is in 1923 overgegaan naar het voor ons bekende Latijnse schrift waardoor plaatsnamen en straatnamen goed te lezen zijn.
*) Wel zijn er nog oudere turken (van voor 1940) die alleen het Arabische schrift kennen.
*) De heenreis naar Turkije ging bij ons via Oostenrijk(dag1) naar Venetië(dag2), dan een dag op de ferry(dag3) gevolgd door twee dagen Griekenland(dag4 en dag5).
*) De terugreis ging via Bulgarije(dag1) naar Roemenie(dag2) over de Transfagarasan highway(dag3 en 4) door Hongarije(dag5) naar Duitsland(dag6) en naar huis(dag7).


Filmpjes van deze reis: 
Klik hier.
Een berichtje in ons gastenboek: 
Klik hier. 
Voor meer informatie stuur een mail: 
Klik hier. 



 



menu menu menu